นักเรียนกฎหมาย

นาง พ. ได้รับฝากเงินค่าบำรุงการศึกษาจากนักเรียน แม้ว่าในทางปฏิบัติโรงเรียนจะได้มีแนวปฏิบัติหรือคำสั่งมอบหมายให้ครูประจำชั้นหรือครูที่ปรึกษา เป็นผู้รับเงินค่าลงทะเบียนจากนักเรียนที่ตนรับผิดชอบก็ตาม แต่เมื่อครูได้รับเงินจากนักเรียนก็จะต้องรีบนำเงินส่งเจ้าหน้าที่การเงินของโรงเรียน เพื่อออกใบเสร็จไว้เป็นหลักฐานภายในวันเดียวกันหรือโดยเร็วที่สุด การที่นาง พ. ได้เก็บเงินของนักเรียนไว้กับตนเอง โดยไม่ได้นำส่งงานการเงินของโรงเรียนโดยเร็ว และต่อมาผู้ปกครองและนักเรียนได้ทวงถามใบเสร็จรับเงิน แต่ก็ได้รับการปฏิเสธจากทางโรงเรียน จนกระทั่งผู้ปกครองไปแจ้งความร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวน และงานการเงินของโรงเรียนได้มีหนังสือลงวันที่ 10 พฤศจิกายน 2542 และลงวันที่ 13 พฤศจิกายน 2542 ทางถามนาง พ. ให้นำเงินไปชำระแก่เจ้าหน้าที่การเงิน เพื่อจะได้ดำเนินการออกใบเสร็จรับ่เงินให้แก่ผู้ปกครองนักเรียนต่อไป แต่นาง พ. เพิกเฉย และต่อมาได้กล่าวอ้างว่าได้นำส่งเงินที่รับฝากให้แก่ผู้อำนวยการโรงเรียนแล้วเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 2543 ย่อมแสดงให้เห็นว่านาง พ. ได้เก็บเงินค่าลงทะเบียน และค่าบำรุงการศึกษาไว้กับตนเองเป็นระยะเวลานานถึ...

ในการเสนอคำฟ้องนั้น ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4 (1) บัญญัติว่า "คำฟ้อง ให้เสนอต่อศาลที่จำเลยมีภูมิลำเนาอยู่ในเขตศาล หรือต่อศาลที่มูลคดีเกิดขึ้นในเขตศาลไม่ว่าจำเลยจะมีภูมิลำเนาอยู่ในราชอาณาจักรหรือไม่"  คำว่า "มูลคดี" หมายถึง เหตุอันเป็นที่มาแห่งการโต้แย้งสิทธิอันจะทำให้โจทก์มีอำนาจฟ้อง  มูลคดีของเรื่องนี้เป็นเรื่องสัญญาซื้อขาย การที่จำเลยที่ 2 หรือพนักงานร้าน บ. ของจำเลยที่ 2 โทรศัพท์สั่งซื้อสินค้าจากโจทก์ ซึ่งตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 356 บัญญัติให้ถือว่าเป็นคำเสนอแก่บุคคลผู้อยู่เฉพาะหน้าด้วยเช่นกันนั้น คงมีผลแต่เพียงว่า การที่บุคคลคนหนึ่งทำคำเสนอไปยังบุคคลอีกคนหนึ่งทางโทรศัพท์ดังกล่าว หากมิได้บ่งระยะเวลาให้ทำคำสนองไว้ เสนอ ณ ที่ใดเวลาใดก็ย่อมจะสนองรับได้แต่ ณ ที่นั้นเวลานั้นเท่านั้น มิได้บัญญัติไปถึงกับให้ถือว่าขณะนั้นทั้งผู้เสนอและผู้สนองอยู่ในสถานที่เดียวกันด้วย ข้อเท็จจริงยังคงต้องฟังว่า ขณะมีการเจรจาตกลงทำสัญญาซื้อขายรายนี้ จำเลยที่ 2 หรือพนักงานร้าน บ. ของจำเลยที่ 2 เจรจาอยู่ที่จังหวัดกาญจนบุรี ส่วนโจทก์เจรจาอยู่ที่จังหวัดสมุทรปราการ ...